Felietony i komentarze

Moje literackie zakusy na Żeromszczyznę

 
Dzieło uwieńczone. 2 lipca 2021 roku o godz.18.00 na Żeromszczyźnie został otwarty ZAGAJNIK LITERACKI, odsłonięta na kamiennym obelisku tablica upamiętniająca 100-lecie powstania ZLP oraz dwustronna Ławeczka Literacka z nazwiskami fundatorów: prof. Anny Pituch-Noworolskiej (ZLP) i prof. Waldemara Hładkiego (UPPL).

Uzdrowieniec

 Władysław Katarzyński jest z wirusami w wielkiej komitywie, co już dawno ujawnił publicznie z kabaretem „Ściąga”, który utworzył w kierowanej przez siebie szkole.

Andrzej Cieślak

w gościnie u Kolegi

„A jednak się kręci” – można odczytać i pokrętnie; to kwestia intencji, czy raczej dobrych chęci? Jedno i drugie nęci.

Kolejny raz podejmuję temat „ludzi dobrej woli”. Tych, co umieją znaleźć siebie i innych, aby razem sięgnąć po rzeczy wielkie, po działania skuteczne, bo potrafią zdobyć niełatwe.

Z lektury wpisów internetowych – komentarzy, komentarzy do komentarzy, z propozycji i kontrpropozycji, z wizji i nadwizji... - trudno wywektorować coś zadowalającego, ułatwiającego osiągnięcie minimum porozumienia w dziedzinie, która nie będąc żadną z gałęzi przemysłu ciężkiego, gospodarki wydobywczej złóż naturalnych, energetyki czy uwarunkowań klimatycznych, w istocie ma wpływ na świadomość społeczną o każdym z przytoczonych przykładów działania dla zbiorowości ludzkich.

77 – to jakby dwa szczęścia, przynajmniej dla Stanisława Nyczaja. Nie zasypia gruszek w popiele. Tworzy, wspiera tworzących, publikuje, promuje, recenzuje... Tworzy antologie, monografie. Aktywizuje... Dopiszcie, co chcecie, a pewnie i to będzie go dotyczyć.

Pięćdziesiąt literackich lat Jerzego Beniamina Zimnego

Warszawska Ars Poetica 2020 czyli miłość, w czasach zarazy

Kiedy się ma 49 lat, to życie jest piękne. Kiedy ma się już tych lat 100, to życie staje się wręcz cudem, a nas spotykają oto zespolone: i piękno i cuda w jednym, jeśli spojrzeć wokoło na ów coraz bardziej nienormalny świat osaczony szaleństwem i pandemią, i spojrzeć na nas – pisarzy i poetów –wyrzucanych tu i ówdzie na śmietnik historii, spotykających się po raz czterdziesty już dziewiąty na Warszawskiej Jesieni Poezji tym razem wyjątkowo połączonej odświętnie z obchodami setnej rocznicy utworzenia Związku Zawodowego Literatów Polskich. Ciężko o bardziej wykwintną kumulację wydarzeń. I ciężko o bardziej wymowny powód do świętowania siły i powagi literatury.

Kraków - sposobność przemijająca?

O „Przewodniku po Krakowie dla medyków” słów kilka

 „...rzeczą niemożliwą byłoby, aby wszyscy ci, którzy czas przepędzają w Krakowie dla nauki, obudzeni wiedzą uczonych, znaczeniem miasta, wielką ilością przykładów, nie wspinali się na wysokie szczyty wiedzy” (Jan z Ludziska, 1440)

Motto, które autor - wieloletni kierownik Katedry Medycyny CM UJ profesor Zdzisław Gajda zaczerpnął od Jana z Ludziska i umieścił we Wstępie do „Przewodnika po Krakowie dla medyków” nawiązuje do głównej idei, jaka przyświecała mu przy opracowaniu medyczno - dokumentalnej książki, skierowanej głównie do studentów medycyny. Ale myliłby się ten, kto studiuje inny kierunek w Krakowie, a nawet ten, kto nie m nic wspólnego z medycyną, iż dla siebie w tym oryginalnie opracowanym i specjalistycznym przewodniku nic nie znajdzie. Otóż znajdzie! I to nie tak mało! Zaabsorbuje go sam sposób narracji, jaką zastosował autor podczas wędrówki przez medyczny Kraków; jego pedagogiczna, wręcz ojcowska postawa wobec młodych czytelników, do których zwraca się bezpośrednio: „Pamiętajcie Młodzi! Tak wyglądał niejeden początek. Nie sztuka przyjść na gotowe”. Odautorskie komentarze pojawiają się na kartach liczącego 442 strony przewodnika dość często, co wyróżnia publikację spośród typowych przewodników, czyniąc ją ciekawym itinerarium medycznym.

Festiwal im. Włodzimierza Wysockiego
WOŁODIA POD SZCZELIŃCEM
GAJÓW 2020

A jednak się odbył …