Przywrócić stosowną rangę środowiskom artystycznym – rozmowa z Aldoną Borowicz, prezeską warszawskiego oddziału Związku Literatów Polskich

Karol Czejarek: – Szanowna Pani Prezes, imponuje mi Pani inicjatywność. Od kiedy jest Pani Prezesem Zarządu Warszawskiego – ZLP na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie znów tętni życiem. Regularnie odbywają się promocje książek, imprezy literackie, konferencje, koncerty, spektakle, wystawy, spotkania autorskie, czy wspomnienia o tych, którzy wzbogacili współczesną literaturę. Chciałbym zapytać – co z tzw. pomocą socjalną dla pisarzy, stypendiami twórczymi, współpracą z wydawnictwami w zakresie debiutów?
Aldona Borowicz: – Dzięki za uznanie, ale imprezy, o których Pan Profesor wspomina, to właśnie zapotrzebowanie zgłaszane przez naszych kolegów. Żadna więc moja zasługa, natomiast w porozumieniu z ZG postanowiliśmy udostępnić salę na promocję książek autorów z regionalnych oddziałów naszego Związku, co spotkało się z życzliwym przyjęciem zainteresowanych i … naturalnie publiczności warszawskiej. Pyta Pan o wiele spraw, które spróbuję uporządkować, np. co z pomocą socjalną dla pisarzy? Najkrócej – nie istnieje, gdyż nie ma na to środków. Nie mamy pieniędzy nawet na elementarną działalność statutową, znaczki, afisze itd. Zmuszona byłam zwolnić sekretarkę, gdyż nie było nas stać na jej pobory (800 zł netto). Całą pracę wykonujemy sami, bezpłatnie. To nawet nie jest wolontariat, ale „praca społeczna”. Chyba jedyna pozostałość po realnym socjalizmie. Pieniądze na pomoc finansową czy stypendialną są w gestii MKiDN i jego agend oraz organów samorządowych, o które mogą ubiegać się wszyscy, nie tylko członkowie stowarzyszeń twórczych…

Zarząd Główny

Krakowskie Przemieście 87/89, 00-079 Warszawa
tel. 826 57 85, tel./fax 828 39 19
Warszawa, 20. 11. 2018

Szanowny Pan
dr Adam Struzik
Marszałek Mazowsza

Poczuwam się do miłego obowiązku złożenia Panu serdecznych gratulacji z powodu kolejnego wyboru na funkcję Marszałka Województwa Mazowieckiego.

Chociaż dość bogata jest oferta kulturalna w naszym kraju, to jednak z jakiegoś powodu literatura w niej ma śladowe znaczenie, lub po prostu żadne. Aby poświęcić jej odrobinę uwagi w 2015 roku rozpoczęliśmy realizowanie ambitnego i unikatowego projektu. I i II Międzynarodowe Warsztaty Literackie dzięki hojności władz Miast Rzeszowa i Brzozowa oraz sponsorów z Podkarpacia przeprowadziliśmy w Rymanowie – Jaś Wędrowniczek oraz w Górkach k/Brzozowa – Gospodarstwo Agroturystyczne Na Równiach. Z uwagi na niskie koszty przedsięwzięcia, mieliśmy nadzieję na cykliczność MWL, niemniej jednak zabrakło ludzi dobrej woli, a co za tym idzie środków na prowadzenie kolejnych. W sukurs przyszedł nam Ksiądz Proboszcz Włodzimierz Czarnomski z Jońca. Zaproponował wystawienie naszych prac na sztalugach na placu przy parafii św. Ludwika w Jońcu. Trwająca trzy miesiące ekspozycja poezji cieszyła się dużym zainteresowaniem wśród mieszkańców Jońca, a występ uczestników MWL na scenie podczas festynu w 2017 roku pozwolił na zapoznanie czytelników z tworzoną przez nas literaturą. Wójt gminy Marek Czerniakowski przyjął literatów serdecznie w swoich progach i podsycił zapał na zorganizowanie kolejnych MWL na terenie gminy.

NAGRODA LITERACKA IM. JULIUSZA SŁOWACKIEGO
REGULAMIN NAGRODY IMIENIA JULIUSZA SŁOWACKIEGO

Dla podniesienia społecznej rangi współczesnej poezji polskiej Związek Literatów Polskich ustanawia Nagrodę Literacką Imienia Juliusza Słowackiego przyznawaną twórcom za wybitną twórczość poetycką

1.
Nagroda przyznawana jest przez Związek Literatów Polskich Oddział Warszawski za wybitną, długoletnią twórczość poetycką lub dramaturgiczną – tzn. za dokonania w rodzajach literackich, które uprawiał jej Patron.

2.
Kandydatów do nagrody mogą zgłaszać w formie pisemnej wraz z podaniem uzasadnienia członkowie ZLP, oddziały terenowe ZLP oraz laureaci poprzednich edycji.

3.
Wyboru laureata Nagrody dokonuje Kapituła Nagrody, której skład ogłasza każdorazowo Oddział Warszawski ZLP. Do Kapituły mogą być powołani przedstawiciele instytucji i organizacji działających na rzecz kultury oraz przedstawiciel Fundatorów Nagrody. Kapituła ustala zasady wyboru osób nominowanych i laureata Nagrody.

Kapituła w składzie:
1. Aldona Borowicz
2. Zbigniew Milewski
3. Marek Wawrzkiewicz
4. Andrzej Wołosewicz
5. Andrzej Zieniewicz – Przewodniczący
postanowiła przyznać:

Myślę, że wszystkie, lub prawie wszystkie Oddziały mogą pochwalić się realizacją wielu ciekawych projektów w ramach swojej działalności statutowej, bądź promocyjnej związanej z twórczością swoich członków. Dlatego z ogromną przyjemnością zachęcamy Koleżanki i Kolegów do podzielenia się z nami i naszymi Czytelnikami wszelkimi nowościami, które mają miejsce w poszczególnych Oddziałach.

Staraniem oddziału ZLP w Zielonej Górze, Towarzystwa Miłośników Zielonej Góry „Winnica” i Uniwersytetu Zielonogórskiego ukazała się pozycja autorstwa Andrzeja K. Waśkiewicza pt. „Szkice z lat 1963 - 2012”. Praca została zredagowana i przygotowana do druku przez Eugeniusza Kurzawę. Zawiera najważniejsze szkice Waśkiewicza powstałe w okresie jego zamieszkiwania w Zielonej Górze, a dotyczące tworzenia się i kształtowania w latach 60., 70. i aż do czasów najnowszych lubuskiego środowiska pisarskiego. Rzecz, poprzedzona wstępem prof. Małgorzaty Mikołajczak, składa się właściwie z dwóch części.

Trwająca od 14 do 30 listopada 8. Polska Jesień w Wiedniu obfitowała w wiele imprez kulturalnych, począwszy od koncertów (m.in.dwa Koncerty Chopinowskie), spektakli teatralnych, kabaretów, dyskusji na tematy aktualne (Polonijne Podium Dyskusyjne z udziałem polskich dziennikarzy), po spotkania poetyckie czy, a może przede wszystkim, przypadający w tym roku jubileusz powstania Klubu Inteligencji Polskiej i polonijnego pisma JUPITER w Wiedniu.
Miałam przyjemność uczestniczyć w dwóch wydarzeniach: Jubileuszu JUPITERA i Klubu Inteligencji Polskiej oraz w spotkaniu POEZJA w WIEDNIU 2014 (2.edycja) w Galerii TAKT, zorganizowanym przez poetów z emigracji: Joannę Jandę z Wiednia i Wojciecha Jarosława Pawłowskiego z Londynu.

To była już 43. Warszawska Jesień Poezji, do której i tym razem warto dopisać przymiotnik „międzynarodowa”. Zgromadziła bowiem nie tylko poetów z całej Polski, ale i zagranicznych. Tę edycję postrzegam jako kameralną, jeśli porównamy ją z poprzednimi. W ubiegłorocznych liczebność literackiej gromadki była imponująca, dochodziła nawet do 120 poetów. W tym roku było nas zaledwie 50 osób, zaledwie – gdy do podsumowań wprzęgniemy bezduszną statystykę. Ale słowo „zaledwie” łatwo daje się zamienić na „aż”. Wystarczy tylko spojrzeć na naszą sztandarową imprezę przez pryzmat finansów. Niestety, sponsorów rokrocznie ubywa, a pieniędzy przydzielanych nam z wniosków jest coraz mniej. I z tego punktu widzenia minioną Jesień właściwie uważam za jakiś cud.