Anna Kajtochowa

Anna Kajtochowa (ur. 21.07.1928 w Brzozowie, zm. 19.03.2011 r. w Krakowie). Ukończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim, pracowała w kilku redakcjach, m. in. w „Gazecie Krakowskiej”, „Głosie Młodzieży” i „Studencie”. W latach 1995-2005 była sekretarzem Zarządu Głównego Oddziału ZLP w Krakowie. Ponadto aktywna w Konfraterni Poetów i Stowarzyszeniu Twórczym Artystyczno–Literackim. Promuje młodzież literacką, rekomendowała kilkadziesiąt debiutów poetyckich głównie we współpracy z Towarzystwem Słowaków w Polsce. Jest honorową członkinią Polish Maerican Poets Academy (USA). Członkini nadzwyczajna Towarzystwa Badań Biograficznych „Who is who” z siedzibą w Wiedniu. Opublikowała powieści: „Babcia” (1982), Tamten Brzeg (1993) oraz kilkanaście zbiorków poetyckich, a mianowicie: „Sytuacje” (1983), „Krawędź” (1986), „Uroda Tarniny” (1990), „Sytuacje II” (1992), „Usiłowałam być człowiekiem” (1994), „Krzyk lelka” (1995), „Stygnąca kipiel” (1995), „Cień Ozyrysa” (1996), „Ogród ostów” (1997), „Tabliczka dawno roztrzaskanej prawdy. Wybór wierszy” (1998), „Nie jestem biegła w tajemnicach duchów” (2000), „Żyję snem?” (2002), „Bezdrożem ścierniska. Wybór” (2003), „Siódmy Krąg” (2004), „Rosła kalina...” (2005), „Wyłania się wiosna znad konturów cienia. Wybór” (2006), „Zza porannych mgieł” (2007). Tłumaczona na angielski, ukraiński, białoruski, słowacki, niemiecki i węgierski. Jej wiersze znajdują się w wielu antologiach polskich i zagranicznych. W roku 1997 Eryk Ostrowski napisał o autorce książkę pt. „Wędrówki o świcie. Opowieść o Annie Kajtochowej”.

Więcej o Annie Kajtochowej:
Maria Duszka: Należała do tych ludzi, którzy czynią ten świat lepszym
Andrzej Dębkowski: Po prostu wielka dama
Irena Kaczmarczyk: Ręce
Magdalena Węgrzynowicz-Plichta: Wspomnienie o Annie Kajtochowej
Ewa Zelenay: Kiedy przyjaciele odchodzą - czyli list do Anny