Rzeszów

W pięćdziesiątą rocznicę śmierci Juliana Przybosia

W dniu 6 października 2020 roku, w 50 rocznicę śmierci wybitnego poety, Juliana Przybosia, zgromadzonych nad jego grobem w Gwoźnicy, aby oddać cześć jego pamięci, przywitało ciepło jesiennego dnia i słońce. Słońce, tak ważne dla artysty, obecne w jego twórczości w kształcie solarnego mitu, znalazło się też w cytacie, zapisanym na płycie nagrobnej:

Zamówiłem na ziemi stos dla siebie u słońca.

Mowo, niesławną jasność

ocal

Na znak, 1965

Jubileusz 50-lecia rzeszowskiego oddziału Związku Literatów Polskich miał swój galowy akcent 18 listopada br. w nowej auli Zespołu Szkół Technicznych w Rzeszowie. Witała wszystkich dyrektor tej szkoły Edyta Niemiec i prezes oddziału ZLP Mieczysław A. Łyp. Obecni byli także na uroczystości poprzedni prezesi, acz nie witani z nazwiska – dwukrotnie w przeszłości pełniący tę funkcję pisarz Zbigniew Domino, poetka i pisarka Marta Świderska-Pelinko oraz prozaik Edward Bolec.

Dnia 2 lipca 2011 r. w czytelni Miejskiej Biblioteki Publicznej w Mielcu przy ul. Kusocińskiego 2 odbyło się spotkanie poetyckie zatytułowane „Małgorzata Żurecka i przyjaciele”. Małgorzata Żurecka, członek ZLP i członek zarządu rzeszowskiego Oddziału ZLP, przybyła do Mielca ze Stalowej Woli z grupą przyjaciół ze Stowarzyszenia Literackiego „Witryna”, któremu wiceprezesuje. Obecnych na spotkaniu miłośników poezji serdecznie powitali Maria Błażków, zastępca dyrektora SCK d/s Miejskiej Biblioteki Publicznej oraz prezes GL „Słowo” Zbigniew Michalski.

Dnia 30 czerwca br. w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Stalowej Woli odbyło się spotkanie autorskie Mirosława Osowskiego, członka rzeszowskiego Oddziału ZLP. W spotkaniu wzięli udział miłośnicy jego prozy, przyjaciele i znajomi. Trwającą blisko dwie godziny dyskusję nad jego nową książką Szychta i inne opowiadania zainicjowała recenzja Ryszarda Mścisza, który napisał m.in.: „Ludzkie losy, o których stara się autor w sposób żywy, zajmujący opowiedzieć za pośrednictwem narratorów opowiadań, często (...) łączą się z charakterystyką środowiska, dobrze oddanymi realiami życia bohaterów. Na przykład Kowolik z Szychty, mimo indywidualnych, wyrazistych rysów osobowych, pozostaje poniekąd bohaterem reprezentatywnym dla górniczej braci.”

Dnia 28 czerwca Mirosław Osowski (na zdjęciu obok) i Jerzy Stefan Nawrocki - członkowie Związku Literatów Polskich Oddziału Rzeszowskiego zostali wyróżnieni nagrodą Zarządu Województwa Podkarpackiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury.

Myślę, że Ci, którzy Go nie poznali osobiście, coś bezpowrotnie utracili: nie poznają zauroczenia barwnością Jego osoby, spontanicznością i naturalnością, która niekiedy była rozpoznawana przez obcych dopiero po pewnej chwili – bo my mamy zazwyczaj jakiś ułamek sztuczności, zwłaszcza przy pierwszym kontakcie z nowo poznawanym człowiekiem, On – nie, On natychmiast rozmawiał, jakby kogoś znał od zawsze, jakby chciał się dowiedzieć, „co nowego”.
Ryszard Kulman ur. w 1947 r. w Grabownicy Starzeńskiej k. Brzozowa, całe dorosłe życie spędził w Sanoku. Ze swą troskliwą żoną Haliną i przywiązanymi do Nich córkami Edytą i Izą tworzyli rodzinę zespoloną, w której panowały wyjątkowo szczera wieź i zrozumienie. A już szczególnie było to widać podczas ostatnich miesięcy Jego cierpienia. Złamany kręgosłup w październiku 2010 r. zrastał się, lecz fatalna infekcja pokonała Go.

MIELEC. Wydawnictwo "Dreams" w Rzeszowie, Oddział Rzeszowski Związku Literatów Polskich, Miejska Biblioteka Publiczna w Mielcu i Mielecka Grupa Literacka "Słowo" zapraszają na spotkanie autorskie z Edwardem Guziakiewiczem połączone z promocją powieści "Hurysy z katalogu".

W Osiedlowym Klubie Kultury KARTON RSM w Rzeszowie 25 lutego br. można było obcować z twórczością poetycką ks. Zbigniewa Jana Czuchry MS. Spotkanie zorganizowane przy współudziale rzeszowskiego oddziału Związku Literatów Polskich, poświęcone było promocji albumu poetyckiego "Czasu srebrna nić". Prowadzący imprezę Józef Tadla przedstawiając zaproszonego gościa powiedział, iż ks. Zbigniew Jan Czuchra zawsze kapłaństwo wiązał z działalnością na rzecz kultury i twórczością literacką, współpracując z pismami: Niedziela, Posłaniec M.B. Saletyńskiej i rzeszowskim Radiem Via. Dotychczas opublikował zbiory wierszy: Poezje wybrane (1996) i Słowa sercem pisane (2005).

Ryszard Mścisz wydał kolejny, piąty już tomik poetycki zatytułowany „Strumienie poezji”, zawierający 59 wierszy. Warto przy tej okazji przypomnieć jego wcześniejszy dorobek poetycki, na który składają się zbiorki: „Życie to tylko impresje”, „Wibracje”, „Na strunach lat” i „Roześnienie”. Nowy tomik rozpoczynają utwory, których przewodnim tematem jest poezja. Stąd — jak można się domyślać — wywodzi się tytuł zbiorku „Strumienie poezji”. Mścisz stara się odpowiedzieć na pytania: czym jest dla niego poezja i jaka jest jej rola, i miejsce w życiu twórcy? Jego odpowiedź brzmi co prawda szczerze, ale i mało patetycznie: poezja nikogo nie nobilituje, nie przysparza blasku, jak czasami pisali o niej poeci w czasach renesansu, romantycy, czy moderniści, którzy uważali się za „kapłanów sztuki”, ale co gorsza przysparza wielu trosk i różnych życiowych kłopotów. Świadczą o tym takie utwory jak choćby „Zwątpienie”, „Ulotność” czy „Natchnienie”. Rodzi się więc pytanie: po co pisać? I na to też znajduje Mścisz właściwą odpowiedź: bo taka jest w każdym uprawiającym poezję wewnętrzna potrzeba. Wiersze zamieszczone w tomiku „Strumienie poezji” zawierają kwintesencję dotychczasowego dorobku, autorski punkt widzenia na własną twórczość. W „Chwili bez słów” próbuje Mścisz określić to, co powszechnie nazywa się natchnieniem: „słowa ratują wiedzę prowadzą a / przecież tylko / bez nich rodzi się to coś”. Podobnie wypowiada się w „Mowie ciszy”: „cisza na ten moment / na zranionych palcach wchodzą muzy”.