Warszawa

Prof. dr hab. Włodzimierz Wójcik - literaturoznawca, emerytowany profesor w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, dziekan, prodziekan Wydziału Filologicznego UŚ, dyrektor i wicedyrektor sosnowieckiej polonistyki został tegorocznym laureatem Konkursu o Zagłębiowską Nagrodę Humanitas organizowanego przez Wyższą Szkołę Humanitas w Sosnowcu. Profesor, członek katowickiego Oddziału Związku Literatów Polskich, otrzymał nagrodę w kategorii honorowej w uznaniu jego zasług w działalności na rzecz Zagłębia Dąbrowskiego, promowania regionu i budowania tożsamości lokalnej.

W dyskusji nad statusem etnicznym Kaszubów często pojawiają się argumenty mające niewiele wspólnego z merytorycznym rozstrzygnięciem tego problemu. Do nich należy podnoszenie endeckiego straszaka, czyli rzekomego separatyzmu kaszubskiego. Z tym wiąże się imputowanie Kaszubom skłonności narodotwórczych. Historia wielokrotnie pokazała, że Kaszubi byli i są wielkimi patriotami polskimi. Wystarczy przytoczyć przykłady z czasu II wojny światowej. Tymczasem sami Kaszubi traktują siebie jako grupę etniczną, czego niestety nie ma w nazewnictwie prawnym. Tam funkcjonuje określenie "mniejszość etniczna". Jednym z wyznaczników grupy etnicznej jest istnienie języka a także literatury kaszubskiej.

20 czerwca 2007 w Salonie Pisarzy Biblioteki Narodowej miało miejsce spotkanie z Leszkiem Żulińskim. Sala, mimo panującego tego dnia upału była pełna. Jak zaznaczył w słowie wstępnym dyrektor Michał Jagiełło było to już 166 spotkanie w Salonie Biblioteki Narodowej, która rozpoczęła przed laty cykl kontaktów z pisarzami od spotkania z Jerzym Waldorffem.
Następnie głos zabrał Marek Wawrzkiewicz, który przedstawił sylwetkę i dorobek Leszka Żulińskiego. Zdaniem Wawrzkiewicza w powszechnej świadomość, Żuliński - krytyk literacki przesłonił trochę Żulińskiego - poetę. Leszek Żuliński wydał bowiem dotychczas tylko trzy tomiki poezji i aż czternaście tomików publicystyki i krytyki literackiej. Marek Wawrzkiewicz zwrócił uwagę na cechy charakteru Leszka Żulińskiego, który posiada olbrzymią wiedzę, jest krytykiem skrupulatnym, uważnym i życzliwym, natomiast jako publicysta potrafi ujawnić swój zapalczywy i ognisty temperament.

26 czerwca o godz. 19.00 zapraszamy do Domu Kultury w Łomiankach na 41. wieczór wspomnień o pisarzach. Poeta Zdzisław Tadeusz Łączkowski i krytyk literacki Zbigniew Irzyk będą opowiadać o swojej znajomości z Tadeuszem Śliwiakiem. Galeria Domu Kultury w Łomiankach, wejście od ul. Szczęśliwej. Wstęp wolny.

26 kwietnia 2007 roku o godz. 14 w Bibliotece Narodowej w Alejach Niepodległości 213 w Warszawie odbyła się prezentacja książki profesora Raimo Pullata pod tytułem Estonica.
„Estonica” powstała dzięki współpracy estońskiego Profesora Raimo Pullata oraz Akademii Biblioteki Łotewskiej. Książka zawiera 287 rysunków z komentarzami w języku estońskim i niemieckim, przedstawia estońskie osady, miasta, pieczęcie, mapy, fortyfikacje, zamki, dwory, scenki rodzajowe. Rysunki pochodzą ze zbiorów Johanna Christopha Brotzego (1742 – 1823).

Dom Kultury w Łomiankach zaprasza 29 maja o godz. 19.00 na wieczór wspomnień o Jerzym Krzysztoniu, prozaiku, reportażyście i dramaturgu. O twórcy opowiadać będą Zdzisław Tadeusz Łączkowski i Zbigniew Irzyk.

"Wiersze z różnych kobiet" to najnowszy tomik autorstwa Andrzeja Tchórzewskiego, na który złożyły się wiersze w znakomitej większości nigdzie dotąd niepublikowane. Andrzej Tchórzewski uprawia lirykę miłosną od dawna. Miał na tyle cierpliwości, żeby poczekać, aż uzbiera się tych tekstów na stosowny zbiorek. I rzeczywiście, 80 procent utworów tworzących "Wiersze z różnych kobiet" to wiersze nigdzie nie publikowane, nawet w pismach.

Piotr Kuncewicz nie żyje. Nasz Piotr Kuncewicz. Mój. Ode mnie odszedł jakby dał dziwny znak. Właśnie w ostatni wtorkowy wieczór, kiedy już Wielkanoc wychodziła za próg domu, wysyłałem pocztą elektroniczną swoje „Czarne dziury” do tego numeru „Aneksu” i niemal w tej samej chwili zadzwonił Przemek Szubartowicz z tą smutną wiadomością. Siadam więc znowu do pisania. Choć ono będzie się wlokło niezdarnym konduktem liter...

„Kiedy pisarze z mojego pokolenia dopiero wstępowali na salony literackie, Piotr Kuncewicz już tam był” – powiedział Prezes Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich Marek Wawrzkiewicz, wygłaszając mowę nad grobem Piotra Kuncewicza.
W słoneczny, wiosenny dzień 17 kwietnia 2007 roku, na powązkowskim Cmentarzu Wojskowym pożegnaliśmy naszego Kolegę i Przyjaciela. W kościele św. Józefata odbyło się nabożeństwo żałobne, a potem liczny kondukt wyruszył do miejsca wiecznego spoczynku. Byli m.in. koledzy i przyjaciele Zmarłego z Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, przedstawiciele prasy, z którą współpracował Piotr Kuncewicz, bracia z lóż masońskich, pisarze, publicyści, dziennikarze...

W Niedzielę Wielkanocną, wieczorem, przyszedł Piotr T. z Emilią. Rozmawialiśmy o Piotrze Kuncewiczu, pijąc czerwone wino. A dziś rano w drodze do pracy, w tramwaju, pisał mi się wiersz. O dłoniach zwijających się w pięciopalczasty liść klonu. Myślałam o Piotrze. O naszej ostatniej rozmowie podczas jubileuszu Marka Wawrzkiewicza.