Dom Kultury w Łomiankach zaprasza 29 maja o godz. 19.00 na wieczór wspomnień o Jerzym Krzysztoniu, prozaiku, reportażyście i dramaturgu. O twórcy opowiadać będą Zdzisław Tadeusz Łączkowski i Zbigniew Irzyk.

Jerzy Krzysztoń (1931-1982)
prozaik, dramaturg, reportażysta, tłumacz. Urodził się 23.03.1931 r. w Lublinie. Dzieciństwo i wczesne lata szkolne spędził w Grodnie. W 1940 r., wraz z matką i bratem został wywieziony do Kazachstanu, gdzie uczęszczał do szkoły rosyjskiej. W 1942 r., wraz z armią Andersa został ewakuowany do Iranu. W latach 1944-1947 przebywał w Indiach, a następnie w Ugandzie, gdzie uczył się w polskiej szkole i działał w harcerstwie. W lipcu 1948 r. wraz z rodziną powrócił do Polski i Lublina. Tu w 1949 r. uzyskał maturę w Liceum im. St. Staszica i rozpoczął studia na KUL w zakresie filozofii polskiej i angielskiej. W 1952 r. przeniósł się do Warszawy i rozpoczął pracę w Stowarzyszeniu "Pax", w redakcjach "Dziś i jutro" oraz tygodniku "Kierunki". Kontynuował nadal studia i w 1953 r. ukończył polonistykę, a w 1955 r. filologię angielską. W 1956 r. zmienił pracę i został kierownikiem Redakcji Słuchowisk Polskiego Radia.
Debiutował literacko w 1949 r. opowiadaniem "Wspomnienia indyjskie", które weszło później w skład książki "Opowiadania indyjskie" (1953), poświęconej przeżyciom cywilnej ludności polskiej, która wyszła z ZSRR wraz z armią Andersa. Następnie ukazały się zbiory jego opowiadań: "Sekret i inne opowiadania" (1956), "Sandżu i Paweł" (1959), "Złote Gody" (1965), "Panna radosna" (1969), "Cyrograf dojrzałości" (1975). Jego powieści to: "Kamienne niebo" (1958), "Wielbłąd na stepie" (1978), "Obłęd" (1980). Pośmiertnie wydano jego powieść "Krzyż południa" (1985). Cenne są jego reportaże z pobytu w USA "Skok w Eldorado" (1967). W swej twórczości posługiwał się zróżnicowanymi formami literackimi, np. tzw. czarnym humorem, groteską i symbolizmem.
Był też autorem licznych słuchowisk radiowych, m.in.: "Rodzina pechowców" (1958), "Ten nieznajomy" (1965), "Chłopcy spod Verdun", "Sakramencka ulewa" (1973). Tłumaczył też powieści i opowiadania z języka angielskiego.
W 1953 r. otrzymał nagrodę literacką młodych im. Wł. Pietrzaka, a wśród licznych nagród i wyróżnień za twórczość słuchowiskową - nagrodę Ministra Obrony Narodowej za cykl słuchowisk "Polacy na frontach II Wojny Światowej". Odznaczony był m.in.: Złotym Krzyżem Zasługi w 1974 r. oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski - w 1982 r.
W ostatnich latach życia, w których napisał "Obłęd" - chorował i okresowo przebywał w szpitalu psychiatrycznym. Powieść ta, osnuta na motywie anonimowej choroby psychicznej, przepełniona jest gorzką refleksją o współczesnym świecie.
Zmarł 16.05.1982 r. w Warszawie śmiercią samobójczą.