Tadeusz Piekło

Tadeusz Piekło – od wielu lat konsekwentnie i ostentacyjnie podkreślał swoje bliskie związki z Przemyślem i Ziemią Przemyską. I ta regionalna proweniencja była żadną pozą. Liczni krytycy i recenzenci jego twórczości podkreślali wielokrotnie, iż to właśnie utwory o tematyce przemyskiej należą do najlepszych. Piekło był przemyślaninem z wyboru. Urodził się w 1936 roku w podrzeszowskim Niechobrzu. W Przemyślu mieszkał przez kilkanaście lat (lata 60-te i 70-te), aby ostatecznie osiąść na stałe w Warszawie. Zmarł 10 sierpnia 2007 r.
Wydał następujące książki poetyckie: 'Próba elipsy', Lublin 1965; 'Ogień', Lublin 1974; 'Żywa ziemia', Rzeszów 1982; 'Rekwizyty', Rzeszów 1989; 'Bezszelestny łoskot zapadni, Trzy wiersze', Przemyśl 2002 (edycja bibliofilska).
W czerwcu 2007 r. nagrodzony nagrodą Zarządu Województwa Podkarpackiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury.

Więcej o Tadeuszu Piekle:
Andrzej Tchórzewski: Żegnaj Przyjacielu!
Piotr Toboła: Pożegnanie Tadeusza Piekły
Aldona Borowicz: W ogrodzie