Kraków

II KRAKOWSKA NOC POEZJI „Lato schowało się w szafie”
„Myślę, że my wszyscy tęsknimy za prawdziwymi słowami, które coś znaczą, tłumaczą świat. Dlatego mówię: niech żyją poeci, niech żyje poezja” – Anna Dymna, 349. Salon Poezji.
Tej NOCY z 7/8 września dużo w Krakowie się działo! Na miasto zewsząd sfruwały słowa, strofy, nuty, które rozpoetyzowały nie tylko czarowne zakątki Starego Miasta, ale i dworki, i wille na jego obrzeżach. Na pewno też w prywatnych salonikach czytano wiersze w gronie przyjaciół czy w zupełnym wyobcowaniu przy świecy a nawet przy blasku księżyca. Tak, tak, można było zafundować sobie taki seans. Bo niezwykła NOC POEZJI w Mieście Noblistów jest tylko jeden raz w roku. Jej pierwsza edycja odbyła się niespełna 12 miesięcy temu. Władze Królewskiego Grodu dostrzegły literackie potrzeby mieszkańców i oprócz Nocy Muzeów, Nocy Teatrów, Nocy Jazzu, Nocy Sakralnej wpisano w cykl obcowania krakowian ze sztuką przez duże „S”- NOC POEZJI.

KRAKÓW. Podobnie, jak w roku ubiegłym, tak i teraz, organizatorzy, czyli Zarząd Krakowskiego Oddziału Związku Literatów Polskich zaprosił członków związku oraz gości do pięknych piwnic Hotelu Rubinstein Residence przy ulicy Szerokiej 12. W tych niezwykle przyjaznych dla artystycznej kondycji wnętrzach mieści się siedziba KO ZLP, gdzie pod opiekuńczymi skrzydłami właścicieli Hotelu: Marzeny i Krzysztofa Pierścionków, którzy roztoczyli nad twórcami słowa swój Mecenat, mogą odbywać się w każdą trzecią środę miesiąca spotkania autorskie oraz doroczna, czerwcowa Noc Poetów współgrająca niezmiennie z wiosenno-letnim przesileniem. W taką noc, w sposób szczególny, budzą się artystyczne dusze spływając z niw błękitnych na wspólne biesiadowanie i kontemplowanie przenikających się światów poezji, muzyki i śpiewu.

Podczas kolejnego wieczoru literackiego z cyklu Orszak Apollona, który odbył się 2 kwietnia 2012 r. o godz.18.00 w Śródmiejskim Ośrodku Kultury przy ul. Mikołajskiej 2, swoją poezję zaprezentowała Ewelina Jurczak, należąca do Koła Młodych Pisarzy przy Krakowskim Oddziale Związku Literatów Polskich. Intrygujący od początku był tytuł spotkania "Na asfaltowej scenie i kilka chwil dalej" i właśnie od wyjaśnienia, że jest to tytuł cyklu tomików, rozpoczęła prowadząca to spotkanie Prezes KOZLP Magdalena Węgrzynowicz-Plichta. Do tej pory ukazały się dwa: "Zamiast skrzydeł" i "Magnes".

Dnia 12 kwietnia 2012 roku w Klubie Dziennikarzy "Pod Gruszką" w Krakowie obyło się spotkanie poświęcone pamięci niedawno zmarłego członka Krakowskiego Oddziału Związku Literatów Polskich JurkaTawłowicza. Zakopiański poeta, bard odszedł na wieczną wartę 25 lutego br. i został pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu przy ul. Nowotarskiej w Zakopanem. Na wieczór wspomnień przybyli z rodzinnego miasta Poety najbliżsi - żona Anna, syn Piotr i liczna grupa przyjaciół zawodowego przewodnika tatrzańskiego, którym nieustannie od 1976 r. był Jurek Tawłowicz. Przybyli aktorzy Towarzystwa Miłośników Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Zakopanem SCENA A2, która - jak oznajmił jeden z jej członków - po śmierci Poety przyjęła imię Jurka Tawłowicza.

Literat Krakowski nr 3 -2010/ 4 – 2011 jeszcze pachnie świeżym drukiem. Dosłownie 2 dni temu wyszedł spod drukarskiej prasy Towarzystwa Słowaków w Polsce. Wydawcą pisma jest Wydawnictwo Signo, które wyjątkowo zadbało o szatę graficzną magazynu. Czarno-białe zdjęcie na okładce, zaprojektowanej przez Joannę Plichtę, jak i pozostałe, liczne fotografie wewnątrz, autorstwa naszego kolegi Andrzeja Waltera, zwracają na siebie uwagę poprzez nietuzinkowe ujęcia zabytków i miejsc charakterystycznych dla miasta Krakowa. Intrygujące, artystyczne zdjęcia pojawiają się przed każdym, kolejnym działem publikacji: prozą, esejem, krytyką literacką, wspomnieniami, wywiadem, podnosząc jej estetyczną wartość.

Zbliża się Nowy Rok. Przed nami nowe literackie wyzwania, postanowienia, plany, etc., etc. Może nawet mniej istotne, czy się spełnią (choć, dałby Bóg), ważne jednak, by do czegoś zmierzać, wyznaczyć sobie jakiś cel. Bez niego jakby egzystencja mniej ważka. Codzienność przyprósza szarością.

List otwarty do Pana Andrzeja Bartyńskiego, Prezesa Dolnośląskiego Oddziału Związku Literatów Polskich.
Żal było wyjeżdżać. Kiedy w niedzielny poranek na drzewach wisiały wiersze zamknęły jakąś symboliczną klamrą nasz Festiwal - „Poeci bez granic”. Starliśmy te granice z mapy świata, na którą nanieśliśmy królestwo poezji. Kolejny już, ósmy listopad szalonego spotkania literatów z całej Polski wytworzył w naszym środowisku „Ósmą stronę świata”. Almanach pod tym właśnie tytułem i profesjonalną redakcją oraz opracowaniem Kazimierza Burnata uwiecznił nasze spotkanie.

Andrzej Walter. Poeta i fotografik. Fotografik i poeta. Dwutorowość Jego twórczości artystycznej jest nieustannym - jak sam podkreśla w pokaźnej notce biograficznej promowanego tomiku - poszukiwaniem spójności wyrazu między słowem poetyckim a fotografią. Dwie pasje, współistniejące z życiem zawodowym (z wykształcenia Autor z Gliwic jest ekonomistą) w ekspresowym tempie rozwijają się i wydają wymierne owoce: kilka miesięcy temu Andrzej Walter został członkiem Krakowskiego Oddziału ZLP, w ciągu kilku ostatnich lat otrzymał prestiżowe nagrody za Oceanem w konkursach fotografii artystycznej, co otwarło mu drogę na salony wystawiennicze w Polsce i za granicą.

Członkowie Krakowskiego Oddziału Związku Literatów Polskich: Irena Kaczmarczyk, Dorota Lorenowicz, Danuta Perier-Berska, Alicja Tanew, Andrzej Krzysztof Torbus i prezes naszego Oddziału Magdalena Węgrzynowicz-Plichta zostali zaproszeni do udziału w cyklicznej poetyckiej imprezie "Jesienne spotkanie z Poezją i Muzyką", które odbyło się 20 X 2011 r. w Sali Widowiskowej Domu Kultury SM "Kurdwanów Nowy" w Krakowie.

Wszystkie ulice we wszystkich miastach nieuchronnie prowadzą do kościoła albo na cmentarz.
Gabriel García Márquez

Lubię cmentarze. Ich specyficzny zapach wieczności. Pozornej ciszy.
I dlatego, gdziekolwiek jestem, cmentarz wpisany jest zawsze w mój turystyczny grafik.
Szczególnie jednak lubię odwiedzać cmentarze artystyczne, choćby Pęksowy Brzyzek w Zakopanem, gdzie z powodu bliskości zabudowań przejście na „drugą stronę” nie napawa lękiem, jawi się czymś tak naturalnym; czy usytuowany na wzgórzu, widokowy, zacny, krakowski Cmentarz na Salwatorze, gdzie przyjdzie mi kiedyś zamieszkać.