Warszawska Jesień Poezji

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji poetki-gościa Festiwalu Zdzisławy Kaczmarek.

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji Krystyny Koneckiej z 40. Międzynarodowego Festiwalu Warszawska Jesień Poezji.

Program 40. Międzynarodowego Festiwalu WARSZAWSKA JESIEŃ POEZJI pod patronatem honorowym Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Pani Anny Komorowskiej - 6-9.10.2011 r.
3-5 PAŹDZIERNIKA Lekcje poetyckie i wieczory autorskie w szkołach i placówkach kulturalnych Warszawy i Mazowsza (poeci warszawscy i przyjeżdżający wcześniej)
5 PAŹDZIERNIKA (ŚRODA) Godz. 18.30 – Dom Literatury
(Krakowskie Przedmieście 87/89) – Otwarcie wystawy malarskiej (Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków)

4–6 października
Lekcje poetyckie i wieczory autorskie w Warszawie i na Mazowszu
(poeci warszawscy i uczestnicy, którzy przyjadą wcześniej)

8 października w Domu Literatury na Krakowskim Przedmieściu, w sali z widokiem na Kolumnę Zygmunta, uroczyście zainaugurowano XXXVIII Warszawską Jesień Poezji. Jako że patronem duchowym tegorocznego święta jest Słowacki nie mogło zabraknąć na wstępie wiersza „Uspokojenie” , który w niepowtarzalny sposób przypomniał Wojciech Siemion. Fragment tego właśnie utworu: „Jest u nas kolumna w Warszawie” jest tytułem antologii, która jak co roku towarzyszy WJP. Słowacki patronem duchowym, zaś patronem honorowym jest Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Bogdan Zdrojewski.

W dniach 5-11 października 2009 r. w Warszawie i na Mazowszu odbędzie się XXXVIII WARSZAWSKA JESIEŃ POEZJI. Honorowy patronat nad Festiwalem objął Bogdan Zdrojewski - Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej. Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółowym programem Festiwalu.

Już za nami XXXVII Warszawska Jesień Poezji. Rozpoczyna się czas podsumowań i dyskusji. Czy jesteśmy zadowoleni z tegorocznej edycji imprezy? Czy była ona potrzebna? Czy należy dalej walczyć z przeciwnościami i starać się o 38. edycję festiwalu poetyckiego w przyszłym roku?
Program Warszawskiej Jesieni Poezji nie był szczególnie spektakularny, zaś na tle innych imprez literackich (czy pseudoliterackich) w stolicy wyglądał wręcz archaicznie. Nie było przecież żadnych wydarzeń z gatunku performance typu palenie książek niskonakładowych na placu Zamkowym, czy skoków na banjo połączonych z recytacją haiku. Żaden uczestnik WJP nie biegał w negliżu po Nowym Świecie w ramach promocji tomiku erotyków. Obyło się nawet bez skandali towarzyskich, uczestnictwa celebrytów, nie interweniowała policja ani straż miejska. Z perspektywy mediów było to więc wydarzenie nudne i bezsensowne.

Od wielu, wielu lat każda sobota poprzedzająca zakończenie kolejnej Warszawskiej Jesieni Poezji jest dnie szczególnym – wtedy właśnie uczestnicy imprezy jadą do dworku Wojciecha Siemiona w Petrykozach, gdzie odbywa się biesiada poetycka. I tym razem (13.10.2007) 50 serdecznie przyjętych przez gospodarza uczestników WJP gościło u wielkiego przyjaciela poetów i poezji. Goście pomimo chłodu odwiedzili krąg Różewicza i przygotowany do odsłonięcia monument mający upamiętnić 80 rocznice urodzin Leszka Kołakowskiego, a następnie w zatłoczonym do granic możliwości salonie recytowali wiersze – sobie i uczniom kilku wiejskich gimnazjów – słuchali muzyki, pili wino i poetycko, międzynarodowo się bratali. Było – jak zwykle – serdecznie i wspaniale.

Z okazji XXXVI Warszawskiej Jesieni Poezji ukazała się nakładem ZLP antologia w opracowaniu artystyczno-graficznym Piotra Toboły-Pertkiewicza, w której za sprawą dokonanego wyboru przez Andrzeja Gnarowskiego, znalazły się wiersze zagranicznych i polskich poetów, uczestników WJP.

Jarosław Iwaszkiewicz wielokrotnie był uczestnikiem Warszawskich Jesieni Poezji, ale ona nigdy nie gościła w jego domu w Stawisku. Dopiero po latach doszło do spóźnionej rewizyty: w Muzeum Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów odbyła się impreza „Wieniec dla Pana Jarosława”, odbywająca się w ramach XXXVI WJP. Po koncercie fortepianowym o twórczości wielkiego pisarza mówili prezes SEC Eugeniusz Kabatc i prezes ZG ZLP Marek Wawrzkiewicz, a swoje przekłady na język włoski czytał Paolo Statuti. Oryginały wierszy przypomniała Joanna Dukaczewska. Prof. Andrzej Gronczewski, redaktor „Dzienników” Iwaszkiewicza, zachęcił do czytania tej wspaniałej książki. Salon domu Iwaszkiewiczów był wypełniony po brzegi. Muzyce i poezji przysłuchiwał się także domowy kot.