Poetka Helena Gordziej urodziła się w Poznaniu. Po maturze podjęła pracę w administracji państwowej. Ponad trzydzieści lat przepracowała w różnych wydziałach Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu. Za pracę w tej instytucji otrzymała branżowe odznaczenia i nagrody. Debiutowała wierszami w "Gazecie Poznańskiej" w roku 1970. Bibliografia: Pierwszy tomik poetycki "Odchodzące pejzaże" ukazał się w 1979 roku. "Między nowiem a pełnią" (1983), "Spragnione źródła" (1985), "Sercem przy ziemi" (1986), "Wierność wahadła" (1987), "Siejba milczenia " (1988), - (zdobyła Nagrodę Funduszu Literatury), "Sługi rozdroży" (1990), "Szczony i pindy od Chwaliszewa do Wildy" (1991), "Po stronie słońca" (1991), "Kredą i cierniem" (1991), "Kształty chwil" (1992) - dwa ostatnio wymienione tomiki przyniosły autorce Nagrodę XV Międzynarodowego Listopada Poetyckiego. Uznano je za najlepsze książki poetyckie roku."W chodzę w wiersz " (1993) "Przedsionek milczenia " wybór wierszy (1993) "W obecności gwiazd " (1995), "Narastanie krzyku " (1994), "Tętnice wiosen " (1995), "Dojrzewanie czerni" (1996), "Sławni w wierszach " (1996), "Koleiną czasu " (1997), "Witraże godzin " II wybór wierszy (1998), "Dekalog jutra" (1998), "Liturgia samotności" (1999), "W obnażonym sadzie" (2000), "Skazani na mrok" (2000), "Zanim zgaśnie dzień" (2001), "Dzień w kolorze piasku" (2002), "Czciciele nowiu" (2002), "Wariacje schodzącej planety" (2003), "W matni horyzontu" (2003), "Mszał widnokręgu" (2004), "Trzeźwy ból" (2005), "Ponaglanie świtów" (2005) i inne. Helena Gordziej jest autorką prozy dla dzieci - "Zegarynka " i "Chodaczek i Truchcik" oraz tłumaczką poezji niemieckiej i Baśni Hansa Christiana Andersena. Opublikowała 44 tomików poezji, dwie książki dla dzieci, dwie powieści o tematyce społeczno- obyczajowej "Bramy czasu" i Ładny pogrzeb". Wiersze Heleny Gordziej znajdują się w "Antologii Tysiąclecia" IRBIS (1998) oraz w innych antologiach, a także w podręcznikach szkolnych. Autorka została uhonorowana licznymi nagrodami m.in. Jana Kasprowicza (1999 r), Nagrodą "Fotel Horacego" przyznaną przez kapitułę II Międzynarodowego Kongresu Poetów w Lublinie, Nagrodą XV Międzynarodowego Listopada Poetyckiego za Najlepszą Książkę Roku oraz Funduszu Literatury. Za osiągnięcia w poezji i działalność kulturotwórczą Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego wyróżniło Helenę Gordziej Złotym Medalem Labor Omnia Vincit (Praca wszystko zwycięża). W roku 2008 Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaczył poetkę medalem "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis". Poezję Heleny Gordziej opublikowano w językach: greckim, serbsko-chorwackim, czeskim, niemieckim, rumuńskim, ukraińskim,i hiszpańskim i francuskim.
Nazwałeś mnie matką poetów a przecież Twoja matka była dla Ciebie całopaleniem miłości do syna poety który chciał naprawić świat Nie stałeś na poboczu byłeś w samym środku oglądałeś przemoc i rozpacz drogi powikłane złością przez tych co nie udali się Bogu
stara stodoła pełna dziur wciskał się przez nie grał na niewidzialnej okarynie tak rzewnie że poruszały się kopy siana pachnącego ziołami zasłuchane w melodie nie czuły chłodu
Fantazja i wyobraźnia zaklęte w klawiszach wszczepiają niepokój w elastyczność palców mistrza Powaga chwili czerpie natchnienie ze źródła wyobraźni Czas kapryśny kosmopolita przycichł nie drażni wskazówek zegara senny zmęczony może zakochał się w harmonii dźwięków
podsłuchany przed wiejską chatą w rozchełstanej koszuli biegnie wierzbinową równiną Tęsknica popuściła cugle pozwala swobodnie doganiać wiatr podkradać muzyczne frazy
Wchodzę w zaczarowany świat muzyki myśli stąpają ostrożnie żeby nie spłoszyć piękna które odświętnie nawiedza duszę chłonną minionego czasu kiedy topole i wierzby bez lęku rosły na rozległych równinach a jemioła wczepiona w krę drzewa na chwilę przestawała wysysać soki ptak w ekstazie melodii nieruchomiał na gałęzi modrzewia