związek z wieloletnimi tradycjami

Barbara Tylman

Barbara Tylman – urodziła się 26 czerwca 1947 roku w Poznaniu, gdzie mieszka do tej pory. W 2001 r. wstąpiła do Klubu Literackiego CK „ZAMEK” (obecnie „Dąbrówka”), po czterech latach do Koła Literackiego przy Klubie Nauczycieli Miasta Poznania. Od 2007 r. jest członkiem Związku Literatów Polskich Oddział w Poznaniu. Publikuje w prasie poznańskiej w której to zadebiutowała w 2001 roku i w ogólnopolskiej prasie literackiej. Swoje wiersze przedstawiała w Radiu Merkury i Emaus. Pisze również opowiadania i bajki dla dzieci.
Jej twórczość znaleźć można w ponad czterdziestu antologiach, almanachach oraz pokłosiach konkursowych. Wielokrotnie wyróżniana i nagradzana w zmaganiach poetyckich i literackich, między innymi: Leopolda Staffa (Skarżysko – Kamienna i Starachowice, Józefa Kosakowskiego (Iwkowa), Łucji Danielewskiej (Poznań), „O Laur Klemensa Janickiego” (Żnin) Poezji Ekologicznej (Barcin),O Pierścień Dąbrówki”(Poznań), „Natura moich okolic” (Zielona Góra), „Turnieju Erotyków” (Inowrocław), „Poezji Biesiadnej” (Leszno), „O Rubinową Hortensję” (Piotrków Trybunalski).
Jest autorką sześciu tomików poetyckich:
„Zamknięte w przestrzeni” (2004)
„W samotni czasu” (2005)
„Dogonić cienie” (2008)
„Spóźnione powroty”(2009)
„Niepewność chwil” (2010)
„Nie zapomnieć” (2014)
oraz wydanego w 2012 roku zbioru opowiadań o tematyce kobiecej „Na przekór...”
Za swoją działalność odznaczona Medalem 40 - Lecia Polski Ludowej (1984) i Srebrnym Medalem LABOR OMNIA VINCIT (Praca Wszystko Zwycięża) przyznanym przez Kapitułę Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego (2011).

    • Kategoria: Barbara Tylman
    • Odsłon: 1733

    Mroczne jak w wizjach
    narkotycznych niebo
    w oddali echo
    muzycznego transu
    wyrzucone w nieładzie słowa

    • Kategoria: Barbara Tylman
    • Odsłon: 1753

    Miejsce
    egzystencji na Ziemi
    przydzielone jest
    na czas nieokreślony
    W braku lub niedostatku
    odpowiednich
    warunków do życia

    • Kategoria: Barbara Tylman
    • Odsłon: 1757

    Obok siebie i naprzeciw
    nienawidząc i kochając
    to co było a co będzie
    chociaż droga poplątana
    skończy się kiedyś

    • Kategoria: Barbara Tylman
    • Odsłon: 7906

    Pożegnanie
    Mówiła - poczeka
    szal z włóczki udzierga
    gdy wróci – okryje
    jego starcze ciało
    mówił – że leci
    tylko na chwilę
    choć miał w kieszeni
    bilet w jedną stronę
    spojrzała w siebie
    chciała być mrówką
    ukrytą w kieszeni
    ziarenkiem piasku
    za jego paznokciem

    • Kategoria: Barbara Tylman
    • Odsłon: 7188

    W zakątkach świata
    Jest jeszcze
    świat prosty
    gdzie pieniądz
    bywa tylko krążkiem
    zawieszonym na szyi
    świat bez zazdrości
    bez troski o jutro
    w którym nie poznano
    smaku nadmiernie
    przyspieszonego
    postępu
    świat do którego
    wchodzi się boso
    nie kalecząc stóp
    w którym się żyje
    nie kryjąc nagości
    bez miary czasu
    i bez zdziwienia
    kiedy nadchodzi kres