związek z wieloletnimi tradycjami

Marek Wawrzkiewicz

Marek Wawrzkiewicz (ur. 1937 r.) - poeta, dziennikarz, tłumacz, animator kultury, absolwent Wydziału Historii na Uniwersytecie Łódzkim. Jest dziennikarzem, który od prawie 40 lat publikuje artykuły poruszające tematykę kulturalną. Był korespondentem prasowym w Moskwie, redaktorem naczelnym miesięczników "Nowy Wyraz", "Poezja" oraz tygodnika "Kobieta i Życie". W 1960 roku zadebiutował tomem wierszy -Malowanie na piasku . Dziś ma w swoim dorobku twórczym ponad 30 książek - tomów wierszy, szkiców, powieści, antologii. Do ważnych tomów wierszy można zaliczyć m.in.: "Późne popołudnie" (2001), "Każda rzeka nazywa się Styks" (2003), "Eliada i inne wiersze" (2003), "Smutna pogoda", a ostatnio, w 2005 roku, zbiór wierszy poruszających uniwersalne problemy współczesnego humanizmu - "Coraz cieńsza nić" oraz "Dwanaście listów" - tomik apokryficznych tekstów o miłości, śmierci i przemijaniu. Obydwa te wybitne wydania są ukoronowaniem twórczości poety.
Włada doskonale kilkoma językami, jest przy tym znakomitym tłumaczem z języków słowiańskich, a przede wszystkim poezji rosyjskiej - wydał m.in. antologię "Pamięć. Poeci St. Petersburga". Jest animatorem kultury wielce zasłużonym dla Mazowsza, współpracującym z wieloma ośrodkami kulturalnymi naszego regionu, w których prowadzi m.in. warsztaty literackie oraz seminaria dla młodzieży. Znany również jako organizator Warszawskiej Jesieni Poezji.
Uhonorowany wieloma nagrodami literackimi - ostatnio srebrnym medalem Gloria Artis (2006).
Prezes Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich i Prezes Zarządu Oddziału Warszawskiego ZLP.

    • Kategoria: Marek Wawrzkiewicz
    • Odsłon: 11473

    1
    Właściwie nie potrafię powiedzieć nic więcej
    poza tym, że jesteś.
    Nigdy cię nie kochałem, ale jeśli nawet tak było,
    to kochałem cię w innych kobietach.
    Teraz to wszystko splata się, jednoczy,
    a czas przeszły w najdoskonalszej harmonii
    z teraźniejszością i tym, co może będzie,
    zatrzymuje się i trwa.
    Na jedną chwilę. Ale to wystarcza.

    • Kategoria: Marek Wawrzkiewicz
    • Odsłon: 12252

    Jest noc.
    Śpisz jak gałązka w wąskiej strudze wiatru.
    A sen jest białym obłokiem popiołu
    Nad pochyłością wzgórza, stromą ścianą lasu.
    Jest noc.

    Jezioro — niby gniazdo pełne młodych gwiazd.
    Ucichły już jaskółki w piaszczystym urwisku,
    Rosa jak szary żagiel płynie na wikliny.

    • Kategoria: Marek Wawrzkiewicz
    • Odsłon: 11416

    W zakamarkach szuflad,
    W dawno nieotwieranych książkach,
    Obok kosza na śmiecie, na kopercie
    Z urzędowym listem znalazłem
    Strzępki wierszy, pytań zadanych światu,
    Ale również sobie.

    Po co je pisałem, skoro nie zostały w uchu,
    Oku, sercu i w mózgu choć tego
    Najmniej się mogłem spodziewać?

Strona 3 z 3