Małgorzata Skwarek-Gałęska. Urodziłam się i wychowałam w Łodzi. Kocham to miasto, choć jest to miłość trudna. Z wykształcenia i zamiłowania jestem bibliotekarką. Kontakt z książką i z ludźmi, daje mi wiele zadowolenia a pomoc w wyborze lektury satysfakcję. Pełnię funkcję kierownika Filii nr 15 Miejskiej Biblioteki Publicznej Łódź-Polesie. Moim sposobem na próbę porozumienia ze światem jest poezja. Uważam, że w programach szkolnych powinno być więcej wierszy. A nauczyciele powinni zarażać poezją a nie rozkładać ją na części pierwsze. Chętnie prowadzę w szkołach warsztaty. To dla mnie bardzo pouczające i inspirujące, dla dzieci zaś odskocznia od rutynowych lekcji oraz nauka czytania tekstów poetyckich a czasami pierwsze próby wyrażenia własnych uczuć za pomocą słów. Lubię angażować się w różne przedsięwzięcia kulturalne i społeczne. Wydałam kilka tomików i zeszytów, prowadzę własny blog.
-
Fakty w pamięci
dzięki światłu widać ciemny
kontur wypełniony kolorem czasu
schylających się chmur nad
zerojedynkową pamięcią nie
przystającą do faktów nad
faktami w perspektywie historii
szlachetniejącej w źrenicach kolejnych
pokoleń morderców niosących własne
niebo jak tekturowe pudełko
w którym zamkną dusze wykolejonych
strąconych rozsypanych spalonych
bohaterów artykułów prasowych
nierozpoznanych w masie i nierzeczywistości
osobistej koło talerza z posiłkiem dla
nieprzestającego trawić organizmu
-
Podróże 1
podróże wewnątrz i na zewnątrz
splecione w warkocz ze snem
przerzucony przez plecy okryte mrokiem
twarze pośród fragmentów krajobrazu
pokruszonego jak greckie amfory
w kołysce ziemi w sejfie bez szyfru
czas ciągle wlewa się przez rozdarcie
skrzekliwym dźwiękiem sroki
otwartą księgą oświetlony pokój
nie ma granic oddalając się od
bryły nośnej lekko wibrując
przesuwają się fotografie między
filarami mostu spinającego
odrębne brzegi wspólnej rzeki
podróże wewnątrz i na zewnątrz
zagubione we wzorze brody assyryjskiej
w skrzydłach i fałdach okrycia Nike
w oczach skryby z Sakkary
uśmiechach posągów i obrazów
śladem tajemnic kości
rozplatam sen błądząc pośród ramion czułych
podglądam rzeczywistość spadającą z nieba
sypiącą się na głowy szkłem wybuchu
wpadającą pociskiem w otwarte usta błagania
-
Okno z napisem Piękny świat (fotografia Beaty Jaśniak)
okno z napisem
piękny świat
a w szybie cienie
radosna dziewczynka niosąca
torbę pełną śmierci
jaka nieważna
a wybrana
dlaczego nie masz argumentu
gdy nieważne ciała i dusze
nieważnych dzieci
zdziwione konają dorośle
