związek z wieloletnimi tradycjami

Jerzy Fryckowski

JERZY FRYCKOWSKI – urodzony w Gorzowie Wielkopolskim. Wiejski nauczyciel, ale także poeta, satyryk. krytyk literacki, dziennikarz, animator kultury. Tłumaczony na angielski, niemiecki, francuski, litewski, hindi, czeski, serbski i słoweński. Członek Związku Literatów Polskich.
Do tej pory opublikował: Cierpliwość ubogich – Słupsk 1989 Copulum abruptamae – Sieradz 1991, Aleja dusz – Kraków 1992, Nogami do przodu – Włocławek 1994, Gdzie już cicho o mnie – Kraków 1995, Antologia poezji wigilijnej – Warszawa 1995, Zaufać ślepcom – Kraków 1997, Treny – Słupsk 1999, Kroki na suficie – Kraków 2004, Słowa bielsze od śniegu. Antologia poezji wigilijnej – Wrocław 2006, Kiedyś nas uśpią – Słupsk 2007, Między tobą a snem – Kraków 2007, Jestem z Dębnicy – Słupsk 2009, Treny (wydanie rozszerzone) – Kraków 2009.
Przygotował także pierwszą w Polsce antologię wierszy o ojcu, która czeka na wydawcę. Laureat wielu prestiżowych konkursów literackich. Jego wiersze znajdują się w ponad dwustu almanachach i antologiach.

    • Kategoria: Jerzy Fryckowski
    • Odsłon: 7721

    Przepłaciłeś pięciokrotnie
    byśmy po każdym obiedzie
    zapalili po połowie papierosa w lufce

    Tylko połowa dziennie
    jakby to było getto
    a nie przedmieścia Trójmiasta

    • Kategoria: Jerzy Fryckowski
    • Odsłon: 10855

    Przyjedź do mnie chociaż raz
    a pokażę ci strome brzegi Skotawy
    to miejsce
    gdzie załamał się lód pod moim psem
    między drzewami na niebieskich pajęczynach
    drga jeszcze mój krzyk
    a Budrys odwraca łeb
    i podaje łapę z przerębli

    • Kategoria: Jerzy Fryckowski
    • Odsłon: 10921

    Pies zabrał mnie na spacer drogą do Skarszewa
    tam, gdzie wierzby jak wdowy załamują ręce.
    Bunt owocem granatu w krwi mojej dojrzewał,
    że nigdy nie przybiegniesz tu w krótkiej sukience.

    Pies z nosem tuż przy ziemi tropił zapach zwierząt,
    ja stawałem przy sosnach, patrząc jak urosły.
    Omijały nas cienie tych, co jeszcze wierzą,
    którzy szli do kościoła pożegnać się z postem.