W nocy 12.01.2012 r. zmarł Krzysztof Gąsiorowski, poeta, krytyk, tłumacz, działacz kulturalny.
Pogrzeb Krzysztofa Gąsiorowskiego odbędzie się 19 stycznia 2012 r. o godz. 14 na Cmentarzu Bródnowskim. KOŚCIÓŁ (drewniany) PW. ŚW. WINCENTEGO A PAULO (Tuż za bramą I od ul. Św. Wincentego przy Głównej Alei).
Krzysztof Gąsiorowski - ur. 1935 roku w Warszawie, współzałożyciel „Orientacji Poetyckiej Hybrydy", redaguje „Widzenia", „Orientację", antologie: Wobec, Wnętrze Świata. Od 1969 pracował w „Współczesności", najpierw jako redaktor działu poezji, potem jako sekretarz redakcji. Prowadził także dział poezji w „Literaturze". Od roku 1975 był zastępcą redaktora naczelnego „Poezji". Laureat, m.in. - „Czerwonej Róży", „Lauru Warszawy", Nagrody „Poezji", im. Wł. Reymonta, im. Cypriana Norwida...
Był Przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego Warszawskiej Jesieni Poezji oraz Europejskiej Unii Literatur. Honorowy prezes Oddziału Warszawskiego ZLP, były wiceprezes Zarządu Głównego ZLP; odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Laureat Nagrody Ministra Kultury 2005.
Wydał m.in. tomy poetyckie: Podjęcie bieli (1962), Białe dorzecze (1965), Tonące morze (1967), Wyprawa ratunkowa (wybór) Seria Generacje (1971), Wyspa oczywistości (1972), Małe rapsody (razem z Z. Jerzyną) (1974), Bardziej niż ty (1975), Wyprawa ratunkowa, Wiersze zebrane (1980), Poezje wybrane (wstęp autora) (1980) (Nagroda Czerwonej Róży), Z punktu widzenia UFO (1986), Milczenie Minotaura (wybór z tomu) w serii Rękopisy nie płoną (1990), Powrót Atlantów (1992), Gemmy w kości policzkowej (1993), Milczenie Minotarura (1994) (Nagroda im. Juliusza Słowackiego), Biedne dwunożne mgły (2001) (Nagroda im. Wł. Reymonta, Warszawska Literacka Premiera Miesiąca), Gorgona, mamka bogów (2002), Coś własnego - antologia „poetów z Hybryd" (wybór i posłowie) (2002), Yyell - ballady i romanse SF (2003), Czarne śnieżki - wobec śmierci Jana Pawła II (2005), Gemmy w kości policzkowej i inne linie papilarne, Wyd. II (2005), Pod powierzchnią Pogody i Historii - w rocznicę Powstania Warszawskiego; wiersze i do-opisy (2005), Dwa gołębie temu (2006). Rdzowłosa, i inne pijaństwa/ A także: Mała cząstka innych ludzi (partytura aktorska); wersja radiowa - Ten ja, sam na sam, w pustym pokoju).
Eseistyka: Trzeci człowiek - Szkice o realności poezji współczesnej (1980), Poezja polska 1945-1980; krytyczne i historyczno-literackie uwarunkowania próby całości (1985), Fikcja realna - Szkice o poezji współczesnej (1985), W tej spowiedzi otwierają się przepaści (1994), Warszawa jako kosmos wewnętrzny (sny i zjawy) Esej poetycki (1997), Norwid, wieszcz - sufler (2002) (Nagroda im. C. Norwida).
Wiersze Krzysztofa Gąsiorowskiego