właściwie o wszystkim już napisano
i chłód jesieni
doczekał się poematów i elegii w deszczu
właściwie ty już byłaś i ja byłem z tobą
i nasze rozmowy też już kiedyś były
cała historia słowa metafory
– mieszanka pamięci i naszych emocji
bez żadnych granic brzegów kontynentów
nasza rzeczywistość jak owoc jabłoni
mieszczący w sobie cały kosmos drzewa
:wszystkośmy opisali opłakali wszystko
właściwie to też było – od początku świata –
odkąd ludzkość w człowieku
a człowiek
w ludzkości