Naszą obecność
potwierdza cierpienie
Czy mogę dzisiaj
wejść w ruiny
w kurz tynku zasypujący oczy
w świst kul
jak pisk
jerzyków
w strach co odchodził
śmiercią obok

Czy potrafię zrozumieć
tych co nie ulegli
bo uwierzyli w kształt
nadziei
Czy mogę stać się na tym
zaoranym polu
- ja wychowany w czasie zatrzymanym
pośród reliktów
swej przeszłości