Od przeszło pół wieku mieszkała w Polsce, która stała się drugą jej ojczyzną. Pisarka, tłumaczka, od kilkudziesięciu lat należała do Związku Literatów Polskich. Była wielką ambasadorką kultury chińskiej w Polsce i polskiej w Chinach. Służyła nam nieoceniona pomocą w kontaktach z pisarzami chińskimi, była kobietą wielkiej mądrości, taktu i życzliwości dla ludzi. Cieszyła się przyjaźnią i szacunkiem wielu wybitnych polskich twórców. Niespełna dwa lata temu promowaliśmy w Domu Literatury Jej ostatnią książkę – powieść „Zaprosić Księżyc”. Miała jeszcze wiele planów twórczych, pracowała nad nimi, mówiła o nich. Nie zdążyła – ku naszej wielkiej szkodzie.
Będzie nam Jej bardzo brakowało.
Elżbieta Musiał
***
Chińskie niebo runęło dziś pod nogi.
Z moich oczu
spadła
porcelanowa łza.
Pozostała mi królewska głowa
węża,
jawnie przychodzi we śnie i patrzy w oczy.
16.02.2014, po śmierci Ireny Sławińskiej