Omówienie utworów Kazimierza Kochańskiego
zaprezentowanych 23 stycznia 2021 r.
w audycji Polskiego Radia Koszalin „Poczta Poetycka Radia Koszalin”
autorka: Beata Piocha
współprowadzący: Adrian Adamowicz, dyrektor Redakcji Muzycznej PRK
Wiersze Kazimierza Kochańskiego bazują na języku kolokwialnym, przystępnym i barwnym, wykorzystującym bogactwo frazeologii, gry słów i zabawy znaczeniami, ciekawe konstrukcje skojarzeniowe, a nawet poetyckie neologizmy.
Znajdziemy w nich odsłony prawdziwego życia, powszednie zapiski, odbicie obserwacji i zarejestrowanych przez wrażliwe i skłonne do autoanalizy liryczne ja sytuacji i informacji z różnych dziedzin. Niekiedy są wyrazem gorzkiej refleksji nad codziennością i o codzienności. Świadomości przemijania towarzyszy czasem poczucie kryzysu i wyczerpania, ale też akceptacja jesieni życia, starzenia się i mankamentów z nim związanych, skłaniając przy tym do swoistego bilansu.
Rzeczywistość zmusza do konfrontacji ze światem, budowania relacji z otoczeniem i najbliższymi, wprowadza codzienne rytuały, swoisty schemat egzystencji, wpisując ludzi w system i uzależniając od niego.
Zaznacza się w tych wierszach potrzeba samopoznania, niekiedy budząca lęk przed własnym wnętrzem, słabościami i niedoskonałością, uświadamiając znaczenie bliskości i więzi międzyludzkich, ale i skłaniając do odrzucenia pozornych wartości.
Metaforyka marynistyczna podkreśla wpisanie w naturę człowieka czującego się jej częścią, motywy koła i okręgu sugerują cykliczność zjawisk, zderzoną z wielowymiarowym chaosem świata, a utwory autotematyczne rozważają zadania i miejsce poety w świecie oraz problem ograniczeń języka i poznania.