3 stycznia 2009 roku w Poznaniu zmarł znakomity i uznany poeta Wincenty Różański, członek poznańskiego oddziału Związku Literatów Polskich.
Urodził się 12 lipca 1938 r. w Mosinie koło Poznania. Ukończył technikum księgarskie,dwukrotnie rozpoczynał i przerywał studia polonistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Należał do grupy poetyckiej „Wiatraki”. Debiutował na łamach "Głosu Wielkopolskiego" w 1963 r. w zbiorowej Kolumnie Młodych poetów poznańskich wierszem "Bohema". Działa w klubach studenckich Od Nowa i Akumulatory. Publikował swoje wiersze mi.n. w "Twórczości", "Literaturze", "Nurcie", "Czasie Kultury", "Toposie", "Gazecie Malarzy i Poetów".

Opublikował: Wiersze o nauce nawigacji między kamieniami (1968 r.;Arkusz), Dziecko idące jak włócznia śpiewało(1970 r.),A brzoza kwitnie(1973 r.;Arkusz), Przed czerwonymi słońca drzwiami(1976 r.), Mieszkam w pogodzie(1979r.),Zakole(1981r.), Frente A La Puerta Roja Del Sol(1983r.; tłum. Barbara Stawiczak-Minoz), Światłolubne (1984r.), Wiersze-dzieci (1985r.), Wszystko nie to (1994 r.), Ciemna rzeka (1996 r.), W roznieconym ogniu (1997r.), Ratujcie serca nasze (1998 r.), Została pusta karta dań tego świata (1998 r.), Chciałem zmienić świat (1999r.), Ręce Marii Magdaleny(2000 r.), Wędrujemy do Szeol (2001 r.;wybór wierszy), Posrebrzane pola słów (2001r. ; wydanie limitowane wydane razem z wierszami Krzysztofa Wiśniewskiego).
Jest laureatem takich nagród jak: Medalu Młodej Sztuki, Nagrody Literackiej im. Jana Kasprowicza i XII Międzynarodowego Listopada Poetyckiego. Wyróżniony został Odznaką Honorową m. Poznania oraz Za Zasługi dla Rozwoju Województwa Poznańskiego. Przyznano mu tytuł Zasłużonego Działacza Kultury oraz Srebrny Krzyż Zasługi. Laureat Nagrody Artystycznej Rady Miasta Poznania z 2002 r.; Nagrody Marszałka Województwa Wielkopolskiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury w grudniu 2003r. Ostatni otrzymaną jest Ogólnopolska Nagroda Pierścień Mędrców Betlejemskich za rok 2005 w podziękowaniu za służbę tworzenia „w świetle dziejów Słowa, które było na początku”, wręczona poecie 6 stycznia 2006r.
Różnański ma wielu przyjaciół, a najważniejszą z nich była przyjaźń z nieżyjącym już poetą Edwardem Stachurą, który uczynił go bohaterem swojej książki „Cała Jaskrawość”, a także jedną z postaci poematu „Po ogrodzie niech hula szarańcza”.
Wiersze Wincentego Różnańskiego były tłumaczone na hiszpański, bułgarski, grecki, niemiecki, francuski oraz angielski. Mówił zawsze: „Pisze się tak jak się oddycha”. W 1997r. ukazała się książka Piotra Kępińskiego i Andrzeja Sikorskiego „Któż to opisze, któż to uciszy”, na którą składają się rozmowy z poetą, jego wspomnienia i wiersze.