Z okazji 90. rocznicy urodzin, gratulacje za niepowtarzalne osiągnięcia twórcze, za ich wielorakość i ich wysoki poziom artystyczny, za aktywną działalność w Z.L.P. i jego wielokierunkowych funkcjach decydujących o jakości i prestiżu na arenie krajowej i zagranicznej, za otwartość na nieustanne wyzwania w dziedzinie literatury i innych sztuk pokrewnych, za znane i powszechnie cenione teksty piosenek, które wciąż umilają naszą codzienność, za przyjazne relacje z wielopokoleniową bracią artystyczną, wraz z życzeniami spełniania się w czasie obecnym przy udziale dobrego zdrowia,
składa Prezes i Zarząd Główny Związku Literatów Polskich
Lech Konopiński o sobie...
Urodzony 16 marca 1931 w Poznaniu, syn Kazimierza Konopińskiego, urzędnika bankowego i elektronika, oraz Teresy z d. Toczkowskiej. Szkołę powszechną (podstawową) rozpoczął w 1938 w Poznaniu. Po wybuchu II wojny światowej został wraz z rodzicami i bratem wysiedlony do Warszawy, gdzie przebywał i uczył się na tajnych kompletach do 1944. W trakcie powstania warszawskiego (podczas którego zginął ojciec) wywieziono go z matką i bratem na roboty przymusowe do Niemiec.
Po zakończeniu wojny powrócił do Poznania i kontynuował naukę w I Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Karola Marcinkowskiego; w 1950 zdał maturę, a następnie studiował na Wydziale Handlowym Wyższej Szkoły Ekonomicznej. Pracę magisterską (pod kier. profesora Zbigniewa Zakrzewskiego) napisał i obronił w 1956. Doktoryzował się na Uniwersytecie Łódzkim, gdzie w 1973 obronił rozprawę pt. „Rynek lnu i konopi”, uzyskując stopień doktora nauk ekonomicznych. Pracował jako asystent Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu (1955-1957), będąc jednocześnie współpracownikiem „Głosu Wielkopolskiego” (od 1956). W latach 1958-60 był sekretarzem redakcji tygodnika satyrycznego „Kaktus”, a po jego likwidacji – w latach 1960-1965 – został publicystą rolnym „Gazety Poznańskiej”. Za pracę dziennikarską otrzymywał różne nagrody, m.in. w 1962r. – III nagrodę Wielkopolskiego Festiwalu Kultury za publicystykę dot. Poznania i Wielkopolski. W tymże roku został członkiem Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W 1991 roku wydawał i redagował dwutygodnik satyryczny „Pyra”, a od 1991 – czasopismo „Filatelista Polski”. Od 2010 jest naczelnym redaktorem magazynu kulturalnego.
W 1965 podjął pracę w Instytucie Przemysłu Włókien Łykowych (później: Instytut Krajowych Włókien Naturalnych), początkowo na stanowisku starszego ekonomisty, a od 1968 – adiunkta, kierownika Pracowni Ekonomiki Rolnej; ogłosił ponad 20 prac naukowych. Równocześnie zajmował się działalnością literacką. Ogółem wydał ponad 70 książek oraz książeczek dla dzieci w ogólnym nakładzie 5 miliona egzemplarzy; Napisał ok. 500 tekstów piosenek dla czołowych polskich wokalistów (m.in. Anna Jantar, Krzysztof Krawczyk, Eleni, Piotr Kuźniak, Jerzy Grunwald, Danuta Mizgalska, Wiesława Orlewicz i inni), a także ponad 50 piosenek dla regionalnych kapel: „Zza Winkla”, „Plewiszczoki”, „Junki z Buku” i „Mechaniczna Pyra” ( głównie w gwarze wielkopolskiej).
Lech Konopiński zajmował się często eseistyką literacką. Współpracował z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, przygotowując „Dzieje śmiechu w prasie wielkopolskiej do 1945 roku” (w III tomie pracy zbiorowej pod redakcją prof. Marcelego Kosmana), uczestniczył w międzynarodowych konferencjach naukowych Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, wygłaszając referaty na temat związków z Wielkopolską naszych wieszczów – Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego (prace publikowane w wydawnictwach Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk).
Od 1964 był Konopiński członkiem Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR, kilkakrotnym członkiem jego władz naczelnych (Główna Komisja Rewizyjna) i przewodniczącym Oddziału Poznańskiego w latach 1978-1986. W tym okresie wspólnie z dyrektorem MGOK w Kostrzynie Wielkopolskim stworzył i współorganizował 30 „Biesiad Humorystów”; jubileuszowa 30. Biesiada odbyła się w 2007 roku. W imprezach tych uczestniczyła cała czołówka autorów i artystów polskiej estrady.
W Związku Literatów Polskich pełnił różne funkcje: był członkiem Głównego Sądu Koleżeńskiego, wiceprzewodniczącym Zarządu Oddziału, przewodniczącym a także członkiem Komisji Rewizyjnej. Przez kilkadziesiąt lat był członkiem Komisji Kwalifikacyjnej przy Zarządzie Głównym ZLP.
Jego hobby jest filatelistyka. Przed 1964 rokiem był przewodniczącym Koła Poznań-Miasto Polskiego Związku Filatelistów, działał też w Komisji Rewizyjnej przy Zarządzie Głównym PZF. Po reaktywowaniu Wielkopolskiego Klubu Filatelistów i jego organu – „Filatelisty Polski”, jako prezes WKF zorganizował (wspólnie z dr. P. Zubielikiem) wystawy z okazji 75-lecia Powstania Wielkopolskiego (1993), 700-lecia śmierci króla Przemyśła II („Orzeł Biały – Godło Polski” w 1966) i dwusetnej rocznicy Mazurka Dąbrowskiego (1977). Zorganizował ponadto -wspólnie z dyrekcją PP „Poczta Polska” w Poznaniu pocztę konno-dyliżansową szlakiem twórcy i bohaterów Mazurka Dąbrowskiego, pocztę autobusową szlakiem Powstania Wielkopolskiego (z Andrzejem Majewskim) oraz Szlakiem Mickiewiczowskim (z okazji 200. rocznicy urodzin Poety w 1998). Wspólnie z Włodzimierzem Bobrowskim w grudniu 2008 zorganizował pocztę samochodową na trasie Śrem-Poznań z okazji 350. rocznicy wjazdu do Poznania polskiej kawalerii pod wodzą Stefana Czarnieckiego.
Był współorganizatorem Światowej Wystawy Filatelistycznej POLSKA’73 w Poznaniu, zgłosił wiele projektów znaczków pocztowych, związanych z Wielkopolską (kilka zrealizowanych), pełnił funkcje sędziego klasy międzynarodowej na wystawach krajowych i międzynarodowych. Uczestniczył w kilku Światowych Wystawach Filatelistycznych, eksponując – jako prezes Klubu Polarników – kolekcję „Arktyka i Antarktyka”. Jako długoletni członek Association des Journalistes Philateliques, współpracuje z niemieckimi wydawcami: Schwaneberger Verlag (Katalogi Michel i miesięcznik Michel Rundschau) oraz Leuchtturm Verlag (wydawca m.in albumu do polskich znaczków); Przełożył na język polski książki niemieckich autorów klasycznych bajek dziecięcych – Wilhelma Buscha i Heinricha Hoffmanna (bohaterowie tych opowieści znaleźli się na znaczkach pocztowych RFN).
Książki Lecha Konopińskiego przekładane były na języki obce, zwłaszcza – na niemiecki, rosyjski, japoński i wietnamski. M.in. Waldemar Zamlewski przełożył na język niemiecki około 800 jego aforyzmów w tomie „Myśli – Gedanken”.
Wspólnie z Włodzimierzem Scisłowskim i Januszem Przybyszem („Dyrektor też człowiek”), a także samodzielnie napisał kilka sztuk teatralnych, głównie dla dzieci. Jedna z nich – „Tajemnicze znaki” – wystawiana była w kieleckim Teatrze Aktora i Lalki, inne wystawiał poznański Dom Kultury – Zamek. „Miasteczko Bajeczek” z udziałem m.in Mieczysława Czechowicza -nagrana została na kasety w ZPR Rekords. „Książę Lech i druhów trzech” (o korzeniach ojczyzny) – w wykonaniu czołówki polskich aktorów wydano na płycie Tonpress – KAW , na innych płytach utwory Konopińskiego dla dzieci recytowali m.in. Anna Seniuk i Wiktor Zborowski. Wiersze dla najmłodszych znalazły się też w podręcznikach szkolnych.
Lech Konopiński otrzymał wiele nagród literackich, m.in. Złotą Księgę 1971 za „Rajskie jabłuszka” w plebiscycie czytelniczym „Wybieramy najpopularniejszą książkę pisarza środowiska poznańskiego”, a także nagrody MKiS – głównie za teksty piosenek. Otrzymał też – Złoty Krzyż Zasługi (1977), Odznakę Honorową m. Poznania (1979), odznakę honorową „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego” (1980), brązową odznakę „Za Zasługi dla Polskiej Filatelistyki” (1980) odznakę „Zasłużony Działacz Kultury” (1982), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985),Order Uśmiechu (2003), srebrny medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2010) i wiele innych.
Informacje na temat życia i twórczości Lecha Konopińskiego znaleźć można w ponad dwudziestu źródłach krajowych i zagranicznych.
Niezależnie od działalności pisarskiej – Lech Konopiński pełnił różne funkcje społeczne: był m.in. przez trzy kadencje członkiem Rady Programowej Telewizji Poznańskiej oraz członkiem Zarządu Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.
Jako autor ponad 70 tytułów książek, wydanych w ogólnym nakładzie 5 mln. egzemplarzy, był często zapraszany na krajowe i międzynarodowe imprezy literackie. W 2010 roku obchodził 55-lecie debiutu w tygodniku satyrycznym „Szpilki” oraz 50-lecie wydania pierwszej książki („Akcje i reakcje” z ilustracjami Jacka Fedorowicza). Z okazji 80-lecia urodzin urządzano mu w 2011 roku liczne benefisy w Galicji oraz Wielkopolsce z udziałem czołowych artystów estrady polskiej.
Lech Konopiński jest wiceprezesem Zarządu Wielkopolskiego Oddziału Związku Literatów Polskich.
Wykorzystano materiały ze strony Oddziału Wielkopolskiego ZLP - na prośbę i za zgodą Danuty Bartosz